Kiedy przeglądałam sobotniego FB to z podziwem czytałam jak dokształcają się, doskonalą, rozwijają nauczyciele. W każdym zakątku Polski warsztaty, szkolenia, projekty, konferencje … Myślę sobie CUDNIE! PIĘKNIE! TAK TRZYMAĆ!
Dzisiaj, przy porannej kawie nie mam już takiego odczucia. Zadaję sobie pytanie: Czy nie można inaczej? Czy rzeczywiście sobota i niedziela to dobry czas na pracę nad rozwojem zawodowym? Czy to tak powinno się odbywać?!
Biorę za telefon i wydzwaniam do sowich przyjaciół, rodziny, znajomych pracujących w innych branżach, sektorach. Pytam wprost: Czy w twoim miejscu pracy doskonalicie się? W 90% pada odpowiedź TAK. Pytam zatem dalej: To kiedy to się odbywa? W jakim czasie po pracy? W 90% pada „zdziwione” stwierdzenie PO PRACY? I odpowiedź PO PRACY NIE! Mamy spotkania w trakcie godzin naszej pracy. A kiedy jesteśmy delegowani na zewnętrzne szkolenie i ono odbywa się np. w sobotę, to po powrocie mamy dzień wolny.
A wy co o tym myślicie? Jak przeorganizować czas pracy nauczyciela, szkoły, żeby stworzyć przestrzeń do pracy nad rozwojem zawodowym?
Dodaj do ulubionych:
Lubię Wczytywanie…
Ekspert ds. przestrzeni edukacyjnej, zmiany i innowacji w projektach polskich i międzynarodowych realizowanych we współpracy z samorządami, ośrodkami doskonalenia nauczycieli, uczelniami wyższymi. Wizjoner, trener, angażujący przywódca wspierający rozwój szkół i przedszkoli. Członek Rady Programowej projektu Szkoła dla Innowatora realizowanego przez Ministerstwo Rozwoju, MEN, CEO, Szkołę Edukacji, Stowarzyszenie WIS Radowo Małe, Deloitte, Zwolnionych z Teorii. Członkini społeczności The Global Change Leader Ashoka. Prezes Stowarzyszenia Kierunek Nowa Edukacja. Założycielka sprawnie funkcjonującego przedsiębiorstwa społecznego w środowisku defaworyzowanym.
Dyrektor Szkoły Podstawowej w Radowie Małym, zarządzanej wg autorskiego programu, która w 2016r. została członkiem międzynarodowej sieci Ashoka Changemaker Schools. Nieustannie poszukuje najlepszych rozwiązań organizacyjnych i kierowniczych, które można zastosować w sferze edukacji. Stworzyła autorską szkołę publiczną, do której przyjeżdżają ludzie z całej Polski, by zobaczyć, uczyć się i uwierzyć, że można. Wielokrotne wprowadzanie zmian dało jej doświadczenie i pozwoliło wypracować model działania, według którego prowadzi zespół poprzez zmianę do nowych rozwiązań. Inicjatorka ogólnopolskiego, oddolnego ruchu Wiosna Edukacji.
Autorka książki „W szkole wcale nie chodzi o szkołę”, poradnika ORE dla dyrektorów i nauczycieli „Zmiany, innowacje, eksperymenty – w poszukiwaniu inspiracji”, Współautorka książki „Za progiem. -Jak rozwija się dziecko i co z tego wynika dla nauczyc9ela IV kl.”. Autorka ekspertyzy dla IBE pt. „Działająca Szkoła” dotyczącej kształtowania kompetencji społecznych w szkole.
Wolne chwile spędza na rowerze … dużo podróżuje.
Ewa Radanowicz 