Drogowskazy i historie, które uczą
Pytanie z FB – Poproszę coś o „Adasiach”, czyli o przykładach przeciwnych popularnym „nie da się”.
Priorytety, Kompetencje i Pracownie Tematyczne – odc. 2
Za każdym razem, kiedy szykowaliśmy się do kolejnej „edukacyjnej okazji” dużo rozmawialiśmy o tym, w jakim działaniu będziemy czuli się najlepiej i jakie treści możemy dzięki temu opowiedzieć. Jednak najbardziej zależało nam i zależy, żeby tego, co robimy można było doświadczyć, przeżyć. Poczuć to, co się robi i nie bać się niestandardowego myślenia. Sami siebie przekonywaliśmy, że to nie jest głupie, że to, co wymyślamy jest skuteczne i na pewno się sprawdzi!
Jednak każda taka „akcja” wymagała od nas dużego zaangażowania i czasu … Trzeba było pomyśleć co zrobić, żeby się nie narobić a mieć!
I wtedy właśnie wpadałam na pomysł, że trzeba zacząć budować w szkole miejsca, które będą gotowe i doposażone, które pozwolą działać nie tylko okazjonalnie ale w większej ilości czasu. Pomysł tzw. Pracowni Tematycznych zaczął się ziszczać a wraz z nim przestrzeń edukacyjna naszej szkoły zaczęła pozwalać na systemowe rozwiązania. I tak każdy uczeń 6 godzin w tygodniu (w ramach ramowego planu nauczania i planu lekcji) ma możliwość pracy z nauczycielem, w grupach mieszanych wiekowo i indywidualnej.
Opracowałam model szkoły, w której praca w pracowniach tematycznych zorganizowana jest tak, żeby uczniowie i nauczyciele, realizując odgórnie określoną podstawę programową, pracowali też nad własnym rozwojem.
Stworzyliśmy 12 pracowni tematycznych. Łącząc ich programy i założenia dajemy uczniom możliwość wszechstronnego rozwoju.Oto niektóre z nich 🙂
Dodaj do ulubionych:
Lubię Wczytywanie…
Ekspert ds. przestrzeni edukacyjnej, zmiany i innowacji w projektach polskich i międzynarodowych realizowanych we współpracy z samorządami, ośrodkami doskonalenia nauczycieli, uczelniami wyższymi. Wizjoner, trener, angażujący przywódca wspierający rozwój szkół i przedszkoli. Członek Rady Programowej projektu Szkoła dla Innowatora realizowanego przez Ministerstwo Rozwoju, MEN, CEO, Szkołę Edukacji, Stowarzyszenie WIS Radowo Małe, Deloitte, Zwolnionych z Teorii. Członkini społeczności The Global Change Leader Ashoka. Prezes Stowarzyszenia Kierunek Nowa Edukacja. Założycielka sprawnie funkcjonującego przedsiębiorstwa społecznego w środowisku defaworyzowanym.
Dyrektor Szkoły Podstawowej w Radowie Małym, zarządzanej wg autorskiego programu, która w 2016r. została członkiem międzynarodowej sieci Ashoka Changemaker Schools. Nieustannie poszukuje najlepszych rozwiązań organizacyjnych i kierowniczych, które można zastosować w sferze edukacji. Stworzyła autorską szkołę publiczną, do której przyjeżdżają ludzie z całej Polski, by zobaczyć, uczyć się i uwierzyć, że można. Wielokrotne wprowadzanie zmian dało jej doświadczenie i pozwoliło wypracować model działania, według którego prowadzi zespół poprzez zmianę do nowych rozwiązań. Inicjatorka ogólnopolskiego, oddolnego ruchu Wiosna Edukacji.
Autorka książki „W szkole wcale nie chodzi o szkołę”, poradnika ORE dla dyrektorów i nauczycieli „Zmiany, innowacje, eksperymenty – w poszukiwaniu inspiracji”, Współautorka książki „Za progiem. -Jak rozwija się dziecko i co z tego wynika dla nauczyc9ela IV kl.”. Autorka ekspertyzy dla IBE pt. „Działająca Szkoła” dotyczącej kształtowania kompetencji społecznych w szkole.
Wolne chwile spędza na rowerze … dużo podróżuje.
Ewa Radanowicz 